| آخرین ارسال ها |
| نوار پیام ها |
|
مدیریت پیام ها |
| امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
| اطلاعات نویسنده |
جمعه ۲۹ تیر ۱۳۹۷ ۰۷:۳۱ قبل از ظهر
|
|||||||||||||
|
بانو
شماره عضویت :
499
حالت :
ارسال ها :
4733
محل سکونت : :
حریم قدس
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
1101
دعوت شدگان :
1
اعتبار کاربر :
74582
پسند ها :
4202
تشکر شده : 5426
|
بیشتر انسانها خطاها و اشتباهاتی در زندگی خود دارند، چرا که انسان ممکن الخطاست، و خداوند متعال عصمت و طهارت را فقط در پیامبران و اولیاء صالح خود قرار داده است. چنانچه انسان قادر به غلبه بر نفس اماره نباشد، خود را در دام گناهان خواهد انداخت و در این صورت دیگران نیز از گناهان او مطلع خواهند شد.
آیا بازگو کردن گناهان دیگران جایز است؟
جواب: بازگو کردن عیب ها و گناهان دیگران جایز نیست، امام علی (علیه السلام) در این خصوص فرموده اند: (ان للناس عیوباً فلا تكشف ما غاب عنك فأن الله سبحانه یحكم علیها وأستر العورة ما استطعت یستر الله سبحانه ما تحب ستره).
\"براستى براى مردم نقص و عیب هایى است؛ آنچه كه از تو پنهان است را آشكار نكن، چون خداوند سبحان خود بر آنها حكم و داورى مى فرماید. و زشتى و عیب را تا مى توانى بپوشان، تا خداوند سبحان آنچه كه تو در پرده بودنش را دوست دارى، پنهان و مخفى نگه دارد\"
اگر خطای یک خطاکار را در مقابل مردم عیان کردی و حرمت او را شکستی و عیب او را درجمع به روی او آوردی حرمت آن خطا از نظر خطاکار کاسته می شود و سبب می شود در ملاء عام گناهان بزرگتری مرتکب شود، زیرا قبلا او دور از چشم دیگران مرتکب گناه می شد ووقتی متوجه شد که همه از خطاکاری او آگاه هستند دیگر دلیلی به پنهان کاری ندارد و از آن به بعد آشکارا مرتکب خطا و گناه می شود، دراین صورت فاش کننده گناهان در گسترش ارتکاب گناهان در جامعه شریک خواهد بود. خداوند متعال در قرآن کریم آیه 19 سوره نور می فرماید: (إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ) \" كسانى كه دوست دارند زشتیها در میان مردم با ایمان شیوع یابد، عذاب دردناكى براى آنان در دنیا و آخرت است؛ و خداوند مىداند و شما نمىدانید\".
خداوند پوشاننده و پنهان کننده گناهان است و ما را به پنهان کردن گناهان دیگران و حفظ آبروی آنان امر می فرماید. امام علی (علیه السلام) در این خصوص فرموده اند: (ان الله ستر وكأنه غفر) \"خداوند متعال آن قدر پرده پوشی می کند که گویی آن گناه را بخشیده است\"
زین العابدین امام سجاد (علیه السلام) در یکی از نیایشهای خود اینچنین دعا می کرد: (اللهم لك الحمد على سترك بعد معرفتك) \"خداوندا شکر و سپاس باد تو را که با دیدن گناهان باز نیز آنها را پوشانده و پنهان نگه می داری\".
وخداوند متعال ضمن آگاهی ازدرون دلها و قصد و نیت بندگان، بازهم گناهان آنان را پوشانده و پنهان نگه می دارد شاید که به راه راست هدایت شده و به سوی پروردگارشان روی آورند.
حال که خدای مهربان بندگانش را به پنهان کردن عیوب دیگران امر می نماید، پس باید همه انسانها عیب دیگران را مخفی کنند. امام صادق علیه السلام فرموده اند: (من ستر على مؤمن عورة یخافها ستر الله علیه سبعین عورة من عورات الدنیا والآخرة) \" کسی که عیبی از عیوب مومنی را بپوشاند خداوند نیز هفتاد عیب از عیوب دنیا و آخرت را برایش می پوشاند.
البته مقصود از عیوب، عیوبی نیست که باعث نا امنی در جامعه باشد و جامعه را به تباهی بکشد، گناهان و عیوبی مانند قتل و گناهانی که باعث نا امنی در جامعه می شوند باید فورا و بدون اتلاف وقت اعلام کرده و از پیشرفت اینگونه گناهان جلوگیری کنیم.
کسانی که دوست دارند درباره اشتباه دیگران سخن بگویند باید اول به اشتباه و خطاهای خود فکر و آنها را اصلاح کنند چون عیب یابی از خانه خود و رفع آن، واجب تر از انتقاد از همسایه است.
امام علی علیه السلام می فرمایند: (یا ایها الناس طوبى لمن شغله عیبه عن عیوب الناس) \" اى مردم؛ خوشا به حال آن كس كه اشتغال به عیب خود، وى را از توجه به عیوب دیگران باز دارد\"
و همچنین فرموده اند: (فكیف بالعائب الذی عاب اخاه وعیره ببلواه أما ذكر موضع ستر الله علیه من ذنوبه مما هو اعظم من الذنب الذی عابه به) \" چرا و چگونه آن عیب جو، عیب برادر خویش را بازگو می کند و او را به بلایى كه گرفتار است، سرزنش مىكند؟ آیا پوشش خداوند و ستر خداوند بر گناهان خویش را به یاد ندارد؟
از آیات و احادیث فوق نتیجه می گیریم که مشغول شدن هر شخص به عیوب خود و اصلاح نفس خویش واجب تر از مشغول شدن به عیوب دیگران است و امیر المومنین (علیه السلام) در حدیثی کسانی را که به جستجوی عیب های دیگران می پردازند به حشره ای که دنبال شیء فاسد می گردد تشبیه کرده و فرموده اند: (الاشرار یتبعون مساوئ الناس ویتركون محاسنهم كما یتبع الذباب المواضع الفاسدة ) \" مردمان بد، بدی های مردم را جستجو مى كنند و خوبىهایشان را نادیده می گیرند، مانند مگس كه دنبال پلیدی میگردند.
و همچنین در حدیث دیگری می فرماید: (یا عبد الله: لا تعجل فی عیب احد بذنبه فلعله مغفور له ولا تأمن على نفسك صغیر معصیة فلعلك معذب علیه فلیكفف من علم منكم عیب غیره لما یعلم من عیب نفسه ولیكن الشكر شاغلاً على معافاته مما ابتلی به غیره فلا یستعجل الانسان بفضح اخیه لعله أفضل منه وقد یكون قد تاب وغفر الله له فیكسب الشاهر الذی ینشر الاقاویل والتحدث عن هذا وذاك سخط الله وغضبه).
\"اى بنده خدا در عیبجویی كسى كه گناهى كرده است شتاب مكن زیرا امید مىرود كه آن گناه را بر او ببخشند و بر گناه كوچك خود ایمن مباش! شاید كه تو را بر آن عذاب كنند پس هریک از شما بواسطه عیبی که از خود میشناسید از عیبجویی دیگران خودداری کرده و از اینكه عیب های دیگران در وی نیست به خود مشغول باشد و با این تفكر و تدبر نفس خود را از عیب یابی دیگران برحذر دارید.
پس با وجود این ادله قانع کننده کلام خداوند متعال و تاکید حضرت رسول گرامی و اهل بیت (عصمت و طهارت) گشودن اسرار و عیوب دیگران که به عذاب جهنم ختم می شود به غیر از سرافکندگی سود دیگری ندارد، پس با خود عهد می بندیم در راه اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام گام برداریم و از آنچه ما را نهی می کنند دوری کنیم.
خداوندا این توانایی رو به ما عطا کن
تا فقظ وفقظ مشغول عیب های ی خودمون باشیم ودر صدد اصلاح اونها
خداوندا تویی ستارالعیوب/ خودت آبروی مارو حفظ کن
الهی امین
می پسندم 1 0 1 
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||||||||||||
|
|
|||||||||||||
| امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
|
|
دانلود محتوای موضوع
پرینت موضوع
ارسال این موضوع به یک دوست
