«یوما» در زبان عربی خوزستانی، ندایی است برای صدا زدن مادر که در اصل «یا اماه» بوده است. حال این کلمه عربی خوزستانی عنوان رمانی است از «مریم راهی» که انتشارات «نیستان» آن را منتشر کرده است.

«یوما» روایتی رمان گونه همراه با عنصر تخیل و اضافه کردن شخصیت های غیرواقعی، از تاریخ زندگانی حضرت خدیجه علیه السلام است. نویسنده خود در آخر کتاب می نویسد:« وقایع یوما متکی بر مستندات تاریخی است و به اقتضای رمان، عنصر خیال، حلقه اتصال آن ها به یکدیگر شده است. تنها فرمایشات پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم، و بخشی از فرمایشات حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها برگرفته از آیات، روایات و ادعیه است. در باقی گفتگوها استنادات تاریخی، رنگی از عنصر خیال دارد. به غیر از بحریه، حنیسه، ربیع، وهب و رشیده، سایر شخصیت های رمان حقیقی هستند و هریک در جایگاه اصلی خود، در یوما ظاهر شده اند.»

ادبیات این رمان اختصاص به نویسنده اش دارد و او سعی نکرده است که تمام قواعد ادبیات را رعایت کند چنان که در هیچ صفحه ای از این کتاب نمی بینیم که نویسنده کلمات «می گوید، گفت» را پیش از جملاتی که شخصیت رمان می خواهد ادا کند بنویسد و به گذاشتن دو نقطه پیش از جمله اکتفا می کند.

نکته ی دیگری که در مورد این کتاب باید بداینم این است که راویان داستان افراد مختلفی هستند؛ حضرت خدیجه سلام الله علیها، ام ایمن، بحریه، ام جمیل و ام هانی و پس از خواندن چند سطر متوجه می شویم که راوی کدام یک از این افراد است.

نکته ی آخر این که هر پارگراف با معنا و مطلب و کلماتی شروع می شود که پارگراف پیشین با همان معنا و مطلب و کلمات تمام شده بود.



ayasar.blog.ir