تولد و زندگی شخصی





مصطفی چمران ساوجی در سال ۱۳۱۱ هجری شمسی در خیابان پانزده خرداد تهران، بازار


آهنگرها، محله سرپولک متولد شد. او فرزند حسن چمران ساوجی بود که از روستای چمران


ساوه به تهران مهاجرت کرد.



وی تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه انتصاریه، نزدیک پامنار، گذراند و دوران متوسطه را در



دارالفنون و البرز طی کرد. به سال ۱۳۳۲ در رشته الکترومکانیک دانشکده فنی دانشگاه تهران



پذیرفته شد. پس از فارغ التحصیلی در سال ۱۳۳۶، یک سال را به تدریس در دانشکدهٔ فنی


پرداخت. وی در کنکور رتبۀ ۱۵ کشوری را کسب کرد.


وی در تمام دوران تحصیل و نیز دورهٔ کارشناسی در دانشگاه تهران، شاگرد اول بود که از استاد


خود مهدی بازرگان نمره بیست و دو (۲۲) را در درس ترمودینامیک دریافت کرد. چمران در



ریاضیات و هندسه، آنقدر توانا بود که حریفی نداشت. در درس‌های آن روز رایانه آنالوگ، جزو


مهم ترین و سخت ترین درسها بود که چمران از آن نمره ۲۰ گرفت.

عباس چمران، برادر او آخرین رییس دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف قبل از


انقلاب بود که پس از فوت وی درگذشت و مهدی چمران برادر دیگر او رئیس شورای شهر تهران



است.


مصطفی چمران دو بار ازدواج کرد او از همسر اول خود، پروانه، سه فرزند دارد؛که دو دختر و یک


پسر می‌باشند. فرزند پسر او بعدها در سواحل آمریکا غرق شد. همسرآمریکایی وی پس از


گذراندن مدتی در لبنان به دلیل شرایط سخت و محرومیت شدید تصمیم به بازگشت به آمریکا



نمود و اوراتنها گذاشت.درادامه حضورش درلبنان نقاشی شمع شهید چمران آغاز آشنایی او با


خانم «غاده» شد که درنهایت به ازدواج او با همسر لبنانی اش انجامید.






فعالیت سیاسی





وی از ۱۵ سالگی در جلسات تفسیر قرآن سید محمود علایی طالقانی در مسجد هدایت و در


دروس فلسفه و منطق مرتضی مطهری و نیز در جلسات دیگر شرکت داشت.


چمران از نخستین اعضای انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران بود. در مبارزات سیاسی


دوران مصدق، از مجلس چهاردهم تا ملی شدن صنعت نفت شرکت فعال داشت. وی در روز ۱۶



آذر ۱۳۳۲ در حمله گارد به دانشکده فنی دانشگاه تهران جزو معترضان به حضور نیکسون بود.


او به همراه تنی چند از همفکرانش به تاسیس نهضت آزادی ایران در خارج از کشور مبادرت کرد


و عضویت او در این حزب تا زمان کشته شدن ادامه داشت.