امام جعفر صادق علیه‌السلام: وقتى که لقمان پسرش را موعظه می‌کرد، به او گفت: . . . اى پسرم! چیزهایى که می‌خواهى با آنها بر دشمنت چیره شوى، اینها باشند: پرهیز از محرّمات، برترى در دینت، حفظ جوان‏مردى‏‌ات، تکریم نفس خود تا به نافرمانى‏‌هاى خداى رحمان و اخلاق بد و کردار زشت، آلوده نگردد.
رازت را پنهان کن و باطنت را نیکو گردان؛ چرا که هر گاه چنین کردى، در پناه خداوند خواهى بود تا از دستیازىِ دشمن بر نقطه ضعف تو و یا پى بردن او به لغزشت، در امان بمانى.
خود را از حیله دشمن، در امان نبین تا مبادا در برخى از حالات، فریبش را بخورى. هر گاه توانست، به تو حمله مى‏‌کند و هیچ لغزشى را از تو نمى‏‌بخشد.
باید یکى از سلاح‏‌هایى که تو در برابر دشمنت به کار مى‏‌گیرى، اعلان رضایت از او باشد.
در جلب منفعت، بسیار را اندک، و در زیان دیدن، کوچک را بزرگ بشمار.

متن حدیث:

الإمام الصادق علیه‌السلام: لَمّا وَعَظَ لُقمانُ ابنَهُ فَقالَ : ... یا بُنَیَّ ، لِیَکُن مِمّا تَستَظهِرُ بِهِ عَلى عَدُوِّکَ الوَرَعُ عَنِ المَحارِمِ ، وَالفَضلُ فی دینِکَ ، وَالصِّیانَةُ لِمُرُوَّتِکَ ، وَالإِکرامُ لِنَفسِکَ أن لا تُدَنِّسَها بِمَعاصِی الرَّحمنِ ومَساوِی الأَخلاقِ وقَبیحِ الأَفعالِ .
وَاکتُم سِرَّکَ ، وأحسِن سَریرَتَکَ ؛ فَإِنَّکَ إذا فَعَلتَ ذلِکَ آمَنتَ بِسِترِ اللّه‏ِ أن یُصیبَ عَدُوُّکَ مِنکَ عَورَةً ، أو یَقدِرَ مِنکَ عَلى زَلَّةٍ ، ولاَ تَأمَنَنَّ مَکرَهُ فَیُصیبَ مِنکَ غِرَّةً فی بَعضِ حالاتِکَ ، وإذَا استَمکَنَ مِنکَ وَثَبَ عَلَیکَ ولَم یُقِلکَ عَثرَةً .
وَلیَکُن مِمّا تَتَسَلَّحُ بِهِ عَلى عَدُوِّکَ إعلانُ الرِّضا عَنهُ ، وَاستَصغِرِ الکَثیرَ فی طَلَبِ المَنفَعَةِ ، وَاستَعظِمِ الصَّغیرَ فی رُکوبِ المَضَرَّةِ.


«قصص الأنبیاء:ص193ح243 - بحارالأنوار ج12ص418ح 12»