وقتی كه پیامبراكرم صلی الله علیه وآله و سلم در شب معراج به آسمان چهارم رسید، فرشته ای را دید كه لوحی در پیش روی خود نهاده و به آن نگاه می كند و اشک می ریزد.

آن فرشته متوجه حضور رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم در آسمان چهارم نشد

لذا جبرئیل با بال خود او را متوجه حضور پیامبر کرد

هنگامی كه فرشته متوجه شد ، بلافاصله ركاب آن حضرت را بوسید ، تعظیم و اكرام نمود و عرض كرد: یا رسول الله مرا معذور دارید! چرا كه نور زیادی از این لوح متصاعد بود و به همین جهت من متوجه حضور شما نشدم.

آن حضرت فرمودند: در این لوح چه چیزی نوشته شده است؟

فرشته عرض كرد: در این لوح نوشته است: لا اله الا الله، محمد رسول الله، علی ولی الله.

سپس ملك گفت:من دو ركعت نماز بجا آورده ام كه بیست هزار سال طول كشیده است.

به امرخدا پنج هزارسال در قیام و پنج هزار سال در ركوع و پنج هزار سال در سجود و پنج
هزار سال در حال تشهد بوده ام. حالا ثواب این نماز را هدیه می كنم به امت شما.

حضرت فرمودند: امت من احتیاج به نماز تو ندارند. پس بدان كه به عزت خدا هر كس از گناهكاران امت من یك بار صلوات بفرستند ، ثواب آن از بیست هزارسال طاعت تو برتر است.

منبع:امالی صدوق، ج 3، ص 429/ لثالی الاخبار،ج3، ص 42