بسم الله النور

... ﭘیامبر انسانی عادی نبود . او ﭘیش کسی شاگردی نکرد و از هیچ کتابی چیزی نیاموخت

ﭘیامبر با آسمان ﭘیوند داشت ...

ذات انسان را شهود کرده بود و حقیقت جهان را از ﭘس حجاب ها به عیان می دید .

تجربه او تکرار نمی ﭘذیرد و کسی به جایی که او رفت و آمد داشت راه نمی یابد .

اگر این حقیقت را خوب درک کنیم ، شاید گوشه ای از ارج و بهای سخنان او را بتوانیم

بفهمیم.

می توان دریافت که حساسیت های او چه بوده

او همچون سخنانش ساده بود . جاه و مقام ویژه برای خود نمی شناخت.

مسلمانی را فقط نماز گزاردن نمی دانست به دین داری تظاهر نمی کرد و ﭘرچم بر

در خانه خویش نمی آویخت. بر نظم اجتماعی تاکید داشت.

عهد و ﭘیمان را بسیار احترام می کرد.بی عهد و کلاهبرداری و فریبکاری را

عین کفر می دانست.می گفت اگر معامله کردید و خریدار مال را ﭘس آورد

بگیرید و آزارش مدهید .

اگر قول دادید وفا کنید.با مردم مدارا کنید اگر خطایی کردند بگذرید.

به همدیگر دشنام مدهید و کسی را تمسخر نکنید.

او نگفت اگر مرا دوست بدارید ، مجازید به دیگران ستم کنید

و می توانید حق دیگران را بخورید .

نگفت اگر اهل بیت مرا دوست بدارید لازم نیست به نظر اجتماع تن دهید.

نگفت بر مساجد بلند گو بیاویزید. می گفت رسم و رسوم به دین من اضافه نکنید.

می گفت با ستم گران حتی راه مروید . از نفرین ستمدیدگان بترسید .

می گفت اگر حتی گنجشکی را به ناحق بکشید خدا حق او را از شما می ستاند.

او اینچنین بود و از ما اینچنین می خواست.

نه فلسفه می گفت که نفهمیم و نه از ما کار هایی می خواست که نتوانیم.

اگر می خواهیم محمدی باشیم باید چنین شویم.