سؤالاتم زیاد و کاسه ی صبرم لبریز شده بود. به هر دری می زدم و به

دنبال پاسخ می گشتم. خیلی حرف ها می شنیدم اما در هیچ لفظی

معنای آرام بخش پیدا نمی شد. سرانجام کلماتی آهنگین و شیرین به

همه ی سؤالاتم پاسخ داد. دیگر این کلمات به شمیم حقیقت عطرآگین

بود و پاسخ دهنده و گوینده و آرامش دهنده کسی نبود جز گل سرسبد

عالم هستی «حضرت مهدی(ع)»،

و اینک سؤالات من و پاسخ چراغ روشن حقیقت که از روایت ها و حدیث

های آن حضرت گرفته شده است:

ای سرور خوبان! از حقیقت سخن بگویید و بفرمایید که حقیقت را در کجا

بجوییم؟

حقیقت با ما و در ماست و کسی جز ما چنین ادعایی نمی تواند داشته باشد مگر این که دروغگو،

گمراه و فریبکار باشد.

عده ای دم از مسلمانی می زنند، اما وجود شما را انکار می کنند، نظر شما در این باره چیست؟

همانا! بین خداوند عزّوجل و هیچ کس، خویشاوندی نیست و هر کس مرا منکر شود از من نیست و

راه او راهی است که پسر نوح رفت!

به این شبهه که [امام غایب چه فایده دارد؟] شما پاسخ بفرمایید؟

نوع بهره برداری از وجود من در زمان غیبت همانند بهره گیری از خورشید است در هنگامی که ابر

آن را پنهان کرده باشد.

اگر ممکن است، با توجه به این که اشخاصی تاریخ ظهور را پیشگویی می کنند، بفرمایید واقعة

ظهور کی اتفاق می افتد؟

هنگام ظهور را خدا می داند و بس. و هر کس برای ظهور وقت تعیین کند دروغگو است.

ای طاووس بهشتیان بفرمایید یک مسلمان امروزی باید رفتارش را چگونه تنظیم کند تا از قافله ی

حقیقت عقب نماند؟

باید هر یک از شما طوری رفتار کنید که به دوستی ما نزدیک شوید و از کاری که موجب خشم و

نفرت ما می شود دوری نماید.

ما سعی می کنیم آنچه فرموده اید عمل کنیم، ولی مسئله های جدید و به وجود می آیند و حال آن که از

امامت ظاهری شما محروم هستیم، پس چه باید کرد تا رستگار شد؟

در پیش آمدهایی که واقع می شود به روایت کنندگان حدیث ما رجوع کنید که آنان حجت من بر


شماهستند...

ای بقیةالله! چه توصیه ای برای ما دارید تا عمل کنیم؟

برای تعجیل در فرج زیاد دعا کنید که فرج، گشایش (امورِ) شما نیز هست.

التماس دعا داریم، فراموش مان نفرمایید، که ما بال و پرشکسته گانیم.

بدانید که ما مراعات حال شما را می کنیم و هیچ گاه فراموش تان نمی کنیم.

                     بابی انت و امی و نفسی لک الوقاء و الحمی

                       (پدر و مادر و جانم فدا و نگهدار و حامى تو باد)