برکات حضور فرزندتان در مسجد

امام صادق (ع) در روایتی می فرمایند:
"من هر شب دو رکعت نماز برای سعادت فرزندانم می خوانم و کیفیت این نماز این گونه است: در رکعت اول بعد از حمد، سوره قدر و در رکعت دوم بعد از حمد، سوره نصر"
به عنوان پدر و مادر، همواره یکی از دغدغه های اصلی مان عاقبت بخیری و سعادت فرزندانمان است؛ اما عملی شدن این کار، جز با دعا برای فرزندان و تلاش جدی برای آموختن آموزه‌های دینی و اخلاقی به آنان، امکانپذیر نیست.
مسجد، یکی از بهترین مکان ها برای تقویت روحیه معنوی کودکان است؛ البته درست است که مسجد با ویژگی های خاصی که دارد، به خوبی از عهده این کار برمی آید؛ اما از مسئولیت شخصی شما نسبت به تربیت دینی و اخلاقی فرزند، چیزی کم نمی کند. مسجد تنها شما را در این راه کمک می‌کند. شما با کمی تدبیر و تلاش به خوبی می‌توانید فرزندتان را برای همیشه رفیق و شفیق خانه خدا کنید؛ ولی فراموش نکنید نباید طفل یا کودک در مسجد خسته شود که کارش به سرخوردگی برسد. لذا حضور به اندازه تحمل و توان کودک و تلاش برای ایجاد فضای مثبت و خاطره انگیز از مسجد در ذهن او، از ضروریات است.
دکتر شرفی نقل می‌کند: "در وقف‌نامه یکی از عالمان بزرگ که حدود یک قرن پیش می‌زیسته آمده است که فرمود: آنچه از من بجا مانده است را گردو بخرید و در مسجد نگه‌داری نمایید تا آنگاه که کودکانی همراه با والدینشان به مسجد می‌آیند، به آن ها هدیه دهید، تا عشق و علاقه به خدا، ‌مسجد و منبر از ابتدا در آن ها جوانه زند و در بزرگسالی هم اهل مسجد و معنویت شوند."
چه خوب است قبل از این که به مسجد بروید درباره آداب و مقررات این مکان مقدس با فرزندتان صحبت کنید. او را به زور نبرید و یا مجبورش نکنید؛ بهتر است با جملات خیلی صمیمی و دوستانه دعوتش کنید. سپس هر بار که به سمت منزل باز می‌گردید از وی بپرسید چه چیزهایی یاد گرفته است؟ با او مثل بچه‌ها رفتار نکنید؛ چون فرزندتان حالا خود را بزرگتر از همیشه احساس می‌کند.
با توجه به سن و سال کودک، می توانید به او  بگویید که می‌تواند دوستانش را با خود همراه کند و با آنان مسجد برود. (البته با اجازه پدر و مادر) این‌گونه، زمانی که با گروه همسالان هست بیشتر لذت می‌برد و دفعات بعدی نیز با هم می‌روند.
حضور کودکان در اماکن مذهبی، به ویژه در نماز جماعت، باید با تشویق و ترغیب همراه باشد. در بسیاری از مساجد مرتب کردن قرآن‌ها، جا نمازها و... را به کودکان می‌سپارند. خادمین مسجد بچه‌ها را در این امور شریک می‌کنند و از آن‌ها کمک می‌خواهند، کودکان علاقه زیادی به این کارها دارند و همیشه برای چنین فعالیت‌هایی از یکدیگر پیشی می‌گیرند.

برکات و آثار مسجد
گاهی ممکن است فرزندتان شما را از چیزی آگاه کند که نمی‌دانستید یا دانسته‌های شما را تکمیل کند؛ این یکی از آثار و برکات دوستی او با خانه خداست. اولین چیزی که فرزندتان در مسجد می‌آموزد توکل به خداست، خواندن نماز اول وقت و نظم و ترتیبی که در صف‌های نماز می‌بیند. احترام به والدین در وی تقویت می‌شود، با خانه خدا انس می‌گیرد و در بزرگسالی مسجد برایش مامن و پناهگاهی می‌شود که در آنجا آرام گیرد؛ چون با این مکان از کودکی خو گرفته است.
از آنچه گفته شد می توان چنین نتیجه گرفت که صرف آوردن کودکان به مسجد، پیامدهای بسیار خوبی برای آن ها خواهد داشت و نورانیت حال و آینده آن ها را رقم خواهد زد.
ممکن است به دلایل گوناگونی حضور کودکان در مسجد، منتهی به خواندن نماز و انجام دیگر عبادات هم نشود؛ اما با این حال باید گفت که قطعا نورانیت حاکم بر مسجد تاثیر خود را خواهد گذاشت. این مساله را می توانیم به تمامی کودکان سرایت دهیم. از کودکی که شیرخواره است و اساسا عبادت برای او معنا و مفهومی ندارد. از کودک ٣ یا ٤ ساله که هنوز نماز را نیاموخته است تا کودک هایی که خواندن نماز را آموخته اند و به دلیل بازیگوشی، گاه نماز در مسجد را رها می کنند و یا حتی کودکانی که ممیز هستند و گاه حوصله خواندن نماز جماعت را ندارند؛ بنابراین صرف حضور هر کسی در مسجد، برای او بسیار پرخیر و برکت خواهد بود؛ البته به شرط آنکه سبب مفسده ای دیگر نشود و روح عبادی مسجد را تحت الشعاع قرار ندهد.

نکته: درست است که صرف حضور کودک در مسجد، ثمربخش خواهد بود؛ اما نباید به این اندک بسنده کرد و تنها به این تاثیر حداقلی دلخوش بود. ارتباط دائم و فعال با مسجد، قطعا ثمرات بیشتری را در پی خواهد داشت و از مس وجود کودک، طلای ناب ایمان خواهد ساخت؛ بنابراین والدین می توانند در ابتدا تنها به فکر آوردن کودکان خود به مسجد باشند و صرفا در پی آشنایی کودک با محیط و ایجاد یک رابطه عاطفی با فضای مسجد باشند؛ اما آهسته آهسته باید به این ارتباط، رنگ آموزش دینی و تربیت اسلامی و پرورش روحی و فکری افزود و کودک را به آرامی در مسیر تکامل، راهنمایی کرد.

سوال: دختر 9 ساله ام علاقه ای به مسجد ندارد. چگونه او را علاقمند کنم؟

پاسخ: برای این مسأله، هرگز از زور و اهرم فشار استفاده نکنید؛ چرا که از مسجد متنفر خواهد شد. برای ترغیب آنان به عبادات و وظایف دینی، راهکارهای ذیل را به کار گیرید:

1- وقتی به مسجد می روید، برای آمدن دخترتان، اصرار نکنید و فقط اطلاع دهید. با توجه به این که او رغبت قبلی شما را می داند، اگر مایل باشد، با شما همراه خواهد شد. این برخورد شما باعث می شود حالت تشنگی او حفظ شود.

2- در صورتی که مسجد، نزدیک خانة شما است و مشکلات دیگری را پیش نمی آورد، به او اجازه دهید تنها به مسجد برود؛ زیرا این احتمال وجود دارد که به سبب حس استقلال، مایل نیست با شما به مسجد برود.

3- او را برای فعالیت های ایام فراغت، در مسجد و پایگاه فرهنگی ثبت نام کنید تا به این بهانه، ارتباطش با مسجد بیشتر شود.

4- سعی کنید با دوستان یا نزدیکان خود در مسجد حاضر شوید که فرزندانی هم سن او دارند و آنان را دوست دارد.

5- تهیه امکاناتی چون چادر نماز، سجاده، تسبیح و... می تواند او را به مسجد علاقه مند کند.

6- بکوشید به ویژه در ابتدا، به مساجد جذاب و تمیز بروید.

7- در ابتدا از حضور دراز مدت در مسجد بپرهیزید تا حالت زدگی در او ایجاد نشود.

8- با استفاده از روش القای غیر مستقیم او را با ارزش و اهمیت مسجد آشنا کنید و این که حضور در مسجد، سبب توفیقات الهی می شود و آثار خوبی در رشد و سازندگی معنوی انسان دارد.

9- بکوشید حضور در مسجد را با علایق فرزندتان (دیدار دوستان و نزدیکان، تفریح و گردش، خرید شیء مطلوب فرزند، رستوران و ...) همراه سازید.

10- در صورت اظهار تمایل به حضور در مسجد، از تشویق و تحسین او غفلت نکنید.