و چه خوب آقا امیرالمومنین علی علیه السلام در نهج البلاغه حکمت121 فرمودند :

«چقدر بین این دو کار تفاوت است :کاری که لذت خوشی آن برود و کیفرش بر جای ماند ،و کاری که رنجش برود ولذتش بر جای ماند .»

 انسان...

انسان بودن...

فاصله ای که انسان میتونه باحیوان داشته باشه...

تابه حال به اینجورچیزافکر کردین؟وقتی دارین۱گناه انجام میدین به این فکر نکنید که این همه آدم دیگه هم هستن که دارن انجامش میدن ٬به این فکر کنید که تو دنیا واسه ظهور همه خوبی ها فقط قراره۳۱۳انسان پاک رو زمین باشن وبقیه شاید شاید شاید حیوان باشن یا بدتر از اون.پس خودتون قضاوت کنید دنیای الان مارو آدم خوبا گرفته یا آدم بدا!تو این دنیا دنباله رو دیگران بودن یعنی افتادن تو چاه ضلالت.انتخاب آخر باشماست...

خدابه شما نعمتی داده که از دنیا و موجوداتش بی نیازتون می کنه٬اونم عقل ما آدماست.اینم میدونستین ۱آدم نابغه فقط از۱۶درصد توانایی های ذهنیش استفاده می کنه؟پس حالا منی که اینجام چقدر کم از این نعمت استفاده کردم٬واین یعنی۱ ظلم٬اونم ظلم به خودم.

تو این دنیای کوچیک٬وقتی حزب شیطان به اهمیت این نعمت الهی پی بردن٬دنیایی واسه خودشون ساختن که رویای هر کی مثل مامیشه.دنیای اونا میشه چپاول ما٬دنیای ما میشه سرتو رو بالشت بذاری که بخوابی در حالیکه گوشاتو گرفتی که صدای پسر کوچولوی همسایه رونشنوی که از فقر خونوادش فریاد مامان من گشنمه سر میده٬ومامانش واسه حفظ آبروشون انقد میزنتش که آروم بشه یا شایدم خفه.......