ما یوسفمان را در کوچه های غفلت دل گم کرده ایم...

اخم نکن به روزگار فرزند آدم چطور دلت می آید، روزگار را من و تو می سازیم، بی تابی پاییز را هم بگذار به حساب پریشانی او در غم بهار . ما لابه لای سرزمین دلمان، بذر محبت کسی را کاشته ایم که بودنش امان است برای زمینی ها ، آسمانی ها ، صاحب الزمان است . اما یوسفمان را در کوچه های غفلت دل گم کرده ایم ، با همین گاهی دلواپسی های کال . این درخت ها که زرد شده اند، سبز می شوند. .............. اخم نکن به روزگار، خورشید همین حوالی است. اللهم عجل و قرب لولیک الفرج  
lh d,stlhk vh nv ;,]i ihd ytgj ng 'l ;vni hdl...