به نام خالق هستی
پرسش: آيا دوستى بدون لذت هم اشكال دارد؟ بطورى كه دوستى در حد صحبت باشد؟

پاسخ: اگرچه در ابتدا چنين تصورى به انسان دست مى‏ دهد كه هدفى جز صحبت كردن ندارد و لذتى هم در كار نيست، ولى چون نفس انسان سركش است در دراز مدت به صحبت كردن قانع نخواهد شد.
وقتى به وجدانشان مراجعه كنند متوجه خواهند شد كه حقيقتاً از اين دوستى‏ ها لذت مى‏ برند گرچه نمى‏ خواهند اسمش را به زبان آورند. از اين روابط لذت مى‏ برند.
در ملاقاتهاى حضورى يا تلفنى ساعت‏ها با هم حرف مى‏ زنند، زيرا طبيعت جنس مخالف طورى است كه كشش و جاذبه دارد. 

اگر واقعاً لذتى در كار نيست، چرا خيلى از دختران جوان حوصله چندانى براى صحبت كردن با برادرشان را ندارند؟! و همچنين اكثر پسران تا خواهرشان مى‏خواهد از خودش اظهار محبت و علاقه كنند اظهار مى‏دارند: »اين قدر پرچونگى نكن« يا »چقدر حرف مى‏زنى« »سرم رفت چه خبرت است« در حالى كه در اين دوستى‏ ها بين دختران و پسران نه تنها خبرى از بى حوصلگى و پرحرفى نيست، دنبال بهانه و مناسبتى هستند تا به سخنانشان ادامه دهند.
پرسش وپاسخهايي به روز ص 150

موفق باشید.

http://mousavibaroogh.blogfa.com