با شنیدن عبارت «دو زن و یک مرد» در زمانه ای که قرار داریم٬ دو احتمال به ذهن زودتر از بقیه ی احتمالات خطور می کنند:
۱ - رابطه ی عاشقانه ی دو زن به یک مرد
۲ - خیانت!!!
اما این احتمالات را باید کنار گذاشت و دور انداخت٬ چرا که نوسینده ی «امرأتان و رجل»(دو زن و یک مرد) از نظر تقید دینی و اخلاقی به کم تر از قله ی آن راضی نشده است چنان که آثار به جای مانده از او و سخنان مطرح شده پیرامونش گواه بر این مدعا است.
ماجرای این کتاب٬ همچون سرگذشت «نقاء» و «سعاد» در داستان یا به تعبیر خود نویسنده٬ در واقعیت «الفضیلة تنتصر»(فضیلت پیروز است) جنگ و درگیری بین دین و ایمان از یک طرف و بی دینی و بی ایمانی از طرف دیگر است با این تفاوت اساسی که جنگ در اینجا در اصل «دین داری» است در حالی که در «الفضیلة تنتصر» محور نزاع «دین مداری» بود.
«رحاب» خواهر «حسنات» کینه ی خواهر را به دل دارد و از او متنفر است٬ به همین دلیل از ازدواج او با «مصطفی» نه فقط خوشحال نیست بلکه آنقدر کینه به دل دارد که اولین نامه ی «مصطفی» را نزد خود نگه می دارد و به خواهرش تحویل نمی دهد٬ بلکه تصمیم می گیرد خود با نام خواهرش با «مصطفی» نامه نگاری کند و «حسنات» را بی دین و کسی که معتقد است دین اختراعی است توسط ضعیفان -اعتقاد کسانی مثل فردریک نیچه - معرفی کند.
«مصطفی» از این نامه و این اعتقادات ضربه می خورد چرا که آنچه شنیده بود از همسر آینده اش با آنچه که در نامه ای که به نام «حسنات» به دست او رسیده است کاملا تفاوت بلکه تضاد دارد. اما این تضاد باعث نمی شود که از کمک خود به «حسنات» -البته به خیال خود و در واقع به رحاب- دریغ ورزد و شروع به جواب می کند که این نظریه با واقع تطابق ندارد و تاریخ ادیان چنین نظریه ای را نمی پذیرد٬ و در ادامه کتاب های را برای مطالعه معرفی می کند.
این مکاتبات ادامه پیدا می کند و سوال جواب ها در مورد دلایل اثبات وجود خداوند متعال و چرایی ایمان به او و اثبات اعجاز قرآن رد و بدل می شود تا آنکه «رحاب» نیز مؤمن می شود و ... .
نکته ای که در آخر باید مدنظر قرار داد آن است که نویسنده خانم «شهید بینت الهدی صدر» رحمها الله جواب سوالات «رحاب» شخصیت داستان خود را با بیانی روان٬ زیبا و البته بیشتر با روش تجربی-و نه عقلی- و در قالب تمثیل و تشبیه بیان می کنند.

این کتاب را جناب آقای «مهدی سرحدی» ترجمه کرده اند و می توانید از پاتوق کتاب فردا آن را تهیه کنید.