أقطع مسیر الحیاة بین آلام و آمال و وسط أزهار و أشواک
و هل یوجد الزهر [إلا] إلی جوار الشوک
و لولا الألم لما وجد الأمل
و لهذا کنت منسجمة مع تقلب الحوادث و تتباع الأدوار
لا یغرنی نعیمها و لا یحزننی ألیمها
انتظر سراءها عند الضراء
و اترقب ضراءها عند السراء
و کأننی و إیاها کما یقول الشاعر:
تزیده الأیام إن أقبلت
شدة خوف لتصاریفها
کأنها فی وقع اقبالها
تسمعه رنة تخویفها

#ترجمه
مسیر زندگی را بین دردها و آرزوها و وسط گل ها و خار ها می گذارنم
و مگر غیر از این است که گل همراه با خار است؟!
و اگر درد نبود٬ آرزو یافت نمی شد(معنا پیدا نمی کرد)
و به همین دلیل بود که با دگرگونی حوادث و دوران های پی در پی منسجم بودم
نه نعمتش مرا مغرور می کرد و نه سختی هایش غمگینم می کرد
هنگام خوشی آن منتظر سختی اش بودم
و به هنگام سختی انتظار خوشی اش را می کشیدم
و (حس و حال) من و این روز ها چنان بود که شاعر سرود:
روزهایی که می آمدند ترسش را شدت می بخشیدند به دلیل حوادثشان
آن گونه که در اثر و هنگام روی آوردن شان٬ صدای دلخراش ترساندن شان را به گوش او می رسانند.


#نویسنده:الشهیدة_بنت_الهدی_صدر

#لیتنی_کنت_اعلم (کتاب: ای کاش می دانستم)
المطبوع ضمن(چاپ شده ضمن)
#المجموعة_القصصیة_الکاملة (مجموعه کامل قصه ها)

#قصة الإنفتاح من جدید(داستان گشایشی از نو)

ص: ۱۴۸

الطبعة الأولی٬ ۱۴۲۷ه‍ - ۲۰۰۶م(چاپ اول)
انتشارات: دار المرتضی٬ بیروت-لبنان