آن وقت خداوند ان‌شاء‌الله درها را باز می‌کند و قلب‌ها را روشن می‌کند. فتح‌بابی می‌شود – نترس. خدا وعده‌ای را که داده است – انفرادی هم شده باشد- به تو می‌دهد. اگر همه روی زمین شد که فبِها. اگر هم همه عالم نشد، برای خود شما یک نفر، خدا حقیقت را ظاهر می‌کند.

امیدوارم خداوند به همه مومنین و مومنات، هر جای عالم هستند عطا کند که امسال سال فتح‌باب بزرگ باشد؛ به صورتی که هر چه تا به حال دیده‌اید و شنیده‌اید کنار برود – چه از خوبی‌ها و قشنگی‌ها و چه از زشتی‌ها. «قشنگی» بیاید که همه اینها را محو کند. خدا به این کار قادر است. یک «روزی» بیاورد که هرچه چراغ دیده‌ایم در مقابل آن کوچک باشد و آن آفتاب اعظم بتابد.

کتاب طوبی محبت؛ جلد چهارم - ص 38