جریان فمینیسم که داعیه دار دفاع از حقوق زنان است، با انگشت نهادن بر موضوعات و مسائلی در پی اثبات ظلم به زنان است. یکی از این موضوعات، شرط اجازه ی پدر در ازدواج دختر باکره است. می پرسند: آیا اجازه ی پدر در ازدواج دختر، موجب تحقیر و نگاه فرودستانه به او نیست؟

در پاسخ بایستی گفت:

اولا: این مساله (شرطِ اذن پدر در ازدواج دختر باکره) اجتهادی است و مورد اتفاق همه ی فقهاء نیست (به قید بکارت هم بایستی خوب توجه کرد؛ چرا که دختر بیوه و مطلقه با وجود زن بودن اذن پدر را لازم ندارند). مجتهدینی بر پایه ی اجتهادشان اذن را شرط دانسته اند و برخی هم شرط نمی دانند. این مساله که از ضروریات و مسلمات دینی نیست.
ثانیا: این موضوع، گونه ای مشورت با اهل تجربه و دلسوز است و کاری عاقلانه است.
ثالثا: این اذن مطلق هم نیست؛ بلکه با شرایطی به پدر داده شده و تحت شرایطی هم ساقط می شود.
و در آخر این که

اذن پدر شرط لازم است و نه کافی؛ یعنی این که اگر دختر رضایت قلبی و واقعی نداشته باشد به هیچ عنوان نمی توان او را مجبور به ازدواج کرد و اختیار مطلق و تام با دختر است.