آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
اطلاعات نویسنده |
جمعه ۲۳ مهر ۱۳۹۵ ۰۷:۰۵ بعد از ظهر
|
|||||||
عضو
شماره عضویت :
901
حالت :
ارسال ها :
761
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
283
اعتبار کاربر :
8583
پسند ها :
894
تشکر شده : 676
|
بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ هدفمان از عزاداری در عاشورا چیست؟ پس اگر از ما بپرسند شما در روز عاشورا که هی حسین حسین می کنید و به سر خودتان می زنید، چه می خواهید بگویید؟ باید بگوییم: ما می خواهیم حرف آقایمان را بگوییم. ما هرسال می خواهیم تجدید حیات کنیم. باید بگوییم عاشورا روز تجدید حیات ماست. در این روز می خواهیم در کوثر حسینی شستشو کنیم بکنیم، تجدید حیات کنیم، روح خودمان را شستشو دهیم، خودمان را زنده کنیم، از نو مبادی و مبانی اسلام را بیاموزیم، روح اسلام را از نو به خودمان تزریق کنیم. ما نمی خواهیم حس امر به معروف و نهی از منکر، احساس شهادت، احساس جهاد، احساس فداکاری در راه حق در ما فراموش شود؛ نمی خواهیم روح فداکاری در راه حق بمیرد. این، فلسفه عاشوراست، نه گناه کردن و بعد به نام حسین بن علی بخشیده شدن! گناه بکنیم بعد در مجلسی شرکت کنیم و بگوییم خوب دیگر گناهانمان بخشیده شد. گناه آن وقت بخشیده می شود که روح ما پیونده بخورد با روح حسین بن علی. اگر پیوند خورد، گناهان ما قطعا بخشیده می شود، ولی علامت بخشیده شدنش این است که دیگر دنبال گناه نمی رویم اما این که گناه بکنیم، از مجلس حسین بن علی بیرون برویم و دو مرتبه دنبال آن گناه برویم، نشانه این است که روح ما با روح حسین بن علی پیوند نخورده است. شعارهای اباعبدالله ، شعار احیای اسلام است. این است که چرا بیت المال مسلمین را یک عده به خودشان اختصاص داده اند؟ چرا حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال می کنند؟ چرا مردم را دو دسته کرده اند، مردمی که فقیر فقیر و دردمندند و مردمی که از پرخوری نمی توانند از جایشان بلند شوند؟ پس این است مکتب عاشورا و شعارهای عاشورا. شعارهای ما در مجالس، در تکیه ها و در دسته ها باید محیی باشد نه مخدّر؛ باید زنده کننده باشد نه بی حس کننده. اگر بی حس کننده باشد نه تنها اجر و پاداشی نخواهیم داشت بلکه ما را از حسین(ع) دور می کند.
می پسندم 7 0 7 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||||||
|
اطلاعات نویسنده |
روضه راست
جمعه ۲۳ مهر ۱۳۹۵ ۰۷:۰۷ بعد از ظهر
[1]
|
|||
عضو
شماره عضویت :
901
حالت :
ارسال ها :
761
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
283
اعتبار کاربر :
8583
پسند ها :
894
تشکر شده : 676
|
مسوولیت مردم به عنوان شنونده مهم است گفتن یک مطلب هم لازم است که در همه اینها مردم مسوولند یعنی مردمی که در روضه خوانیها شرکت میکنند در این قضیه مسوول هستند. مردم دو مسوولیت بزرگ دارند: ۱- نهی از منکر بر همه واجب است. مردم وقتی متوجه می شوند که روضهها دروغ است نباید در آن مجلس بنشینند که حضور در آن مجلس حرام است و باید با آن مجالس مبارزه کنند. ۲- مشکل دیگر تمایلی است که صاحب مجالس و مستمعین به گرم بودن مجلس دارند و به اصطلاح مجلس باید بگیرد، باید کربلا شود. روضهخوان بیچاره میبیند که اگر همه روضهها راست و درست باشد آن طور که شاید و باید مجلسش نمیگیرد و مردم هم برای مجالس دعوتش نمیکنند، ناچار یک مطالبی اضافه میکند. مردم باید این انتظار را از خودشان دور کنند و با رفتارشان آن روضهخوانی را که میمیراند و مجلس را کربلا میکند تشویق نکنند. کربلا میکند یعنی چه؟ مردم باید روضه راست بشنوند تا معارفشان، سطح فکرشان بالا بیاید به طوری که روحشان در یک کلمه اهتزاز پیدا کرد، یعنی روحشان با روح حسین بنعلی هماهنگ شد و در نتیجه اشکی ولو ذرهای و به قدر بال مگس هم از چشمشان بیرون آمد واقعا مقام بزرگی است، اما اشکی که از راه قصابی کردن از چشم بیرون بیاید اگر یک دریا هم باشد ارزش ندارد. برگرفته از کتاب حماسه حسینی اثر استاد شهید آیت اللّه مرتضی مطهری می پسندم 4 0 4 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||
|
اطلاعات نویسنده |
روضه راست
چهارشنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۵ ۰۳:۱۰ بعد از ظهر
[2]
|
|||
بانو
شماره عضویت :
499
حالت :
ارسال ها :
4733
محل سکونت : :
حریم قدس
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
1099
دعوت شدگان :
1
اعتبار کاربر :
74581
پسند ها :
4201
تشکر شده : 5426
|
به فرض آنکه مداح یا واعظ مجلس اشتباه کند، مردم چرا با سکوت یا گریه او را تشویق می کنند؟ یا در بین این همه مخاطب هیچ کس متوجه خطای اتفاق افتاده نمی شود؟ غلو، دروغگویی، بد تعریف کردن و پایین آوردن شأن اهل بیت اگر از طریق یکی از رسانه ها عنوان شوند سریع با واکنش مردم مذهبی روبرو می شوند اما همین مردم مذهبی وقتی در یک هیئت دور هم جمعند در مقابل همین گونه اشتباهات ساکت مانده و پذیرش نشان می دهند. چنانچه واعظ بسیار پایین تر از سطح مورد نیاز مخاطب صحبت کند و اصلا به خودش زحمت ندهد برای سخنرانی در سطوح بالاتر فکری مورد نیاز جوانان تحصیل کرده، مطلبی را آماده کند . مخاطب اگر خیلی مخالف باشد چاره ای جز رها کردن هیئت ندارد. برای فهم چرایی این مسئله لازم است مخاطب شناسی و محیط شناسی خوبی بدانیم . بسیاری مخاطبان آگاهی کافی برای فهم و تشخیص این چیزها را ندارند و چه بسا آن را جایز بلکه مستحب بدانند. عوام کم سواد که نوعا گرفتاری هایی هم در زندگی دارند و چشم به جنبه ی اعجاز اینگونه مجالس دارند، آمادگی کافی دارند که جذب مسائلی همچون غلو و دروغ گردند. بسیاری از مخاطبان نیز – همانطور که تربیت شدهاند – بیتفاوت هستند. بیتفاوتها هیچگاه عمیق به اطراف خود توجه نمیکنند که بخواهند واکنشی نشان دهند. همه منطقشان پیروی از جمعیت و همرنگی با عموم است. اینها اگر در کربلا هم بودند، و به سخنرانی امام حسین (علیه السلام) گوش میدادند، بسیار گریه میکردند و پس از آن به خانه میرفتند و امام (علیه السلام) را با یزیدیان تنها میگذاشتند. ما هم معتقد نیستیم چنانچه اشتباه مهمی هم صورت بگیرد، کسی به صورت شفاهی در حضور دیگران و مخصوصا با گرفتن وقت مجلس اعتراض کند و با این کار،هم متکلم را شرمنده و هم فضا را مغتش نماید .اما شایسته و بلکه گاهی واجب است اعتراض ها به جهت انجام نهی از منکر به صورت کتبی تقدیم متکلم گردد امام سجاد (علیه السلام) در برخورد با کوفیانی که چنین اخلاقی داشتند، فرمود: «خواسته من از شما این است كه نه با ما باشید، نه علیه ما» (خطبه تاریخی امام سجاد (علیه السلام)) بسیاری نیز هستند که از سواد بالاتر و بینش بهتری برخوردارند؛ اما یا شهامت نهی از منکر را ندارند یا به دلیل رعایت احترام سخنگو و ملاحظه امور دیگری برخورد نمیکنند و... تا به هر حال غلو یا دروغ بیان شده در مجلس با سکوت حاضران به تصویب رسد و مدتی بعد، از زبان دیگری در مکان دیگری شنیده و به مرور جزو تاریخ شود؛ تنها انسانهای برجستهای نیز همچون شهید مطهری(ره) باید باشند تا این انحرافات را با زبان و قلم فریاد بزنند. محیط و فضای هیئتها هم فضایی متفاوت و خاص است . هیئت ها اگر چه جنبه آموزش دارند اما جنبه قدسیت آنها قویتر از جنبه آموزشیشان است که البته چیز خوبی است اگر مورد سوء استفاده قرار نگیرد. هیئت مانند کلاس درس نیست که در آن امکان سؤال و جواب و انتقاد به شکل کلاس درس موجود باشد . به جز آن، هیئتی ها این طور تربیت شده اند که هر آنچه از یک منبری می شنوند را درست بدانند . عزاداری البته ما هم معتقد نیستیم چنانچه اشتباه مهمی هم صورت بگیرد، کسی به صورت شفاهی در حضور دیگران و مخصوصا با گرفتن وقت مجلس اعتراض کند و با این کار،هم متکلم را شرمنده و هم فضا را مغتش نماید .اما شایسته و بلکه گاهی واجب است اعتراض ها به جهت انجام نهی از منکر به صورت کتبی تقدیم متکلم گردد. چنانچه متکلم توجهی نکرد لازم است با بانیان مجلس در میان گذاشته شود و از بزرگان و مسئولین و مدیران مجلس اعم از مسجد یا حسینیه... کمک خواسته شود. عزادارن باید به این باور برسند که مجالس عزاداری فقط به گریه و اندوه ختم نشود. بلکه مجالس عزاداری هدایتکننده باشند و موجب ارتقای سطح فرهنگ و تدین مخاطب شوند. دروغ شناسی تشخیص اینکه آنچه گفته شده منکر و دروغ است یا نه، هم چیز مهمی است . بسیاری از مخاطبان نیز – همانطور که تربیت شدهاند – بیتفاوت هستند. بیتفاوتها هیچگاه عمیق به اطراف خود توجه نمیکنند که بخواهند واکنشی نشان دهند. همه منطقشان پیروی از جمعیت و همرنگی با عموم است. اینها اگر در کربلا هم بودند، و به سخنرانی امام حسین (علیه السلام) گوش میدادند، بسیار گریه میکردند و پس از آن به خانه میرفتند و امام (علیه السلام) را با یزیدیان تنها میگذاشتند در نظر داشته باشید که تفاوت منابع روایی موجب تفاوت روضه ها هم می گردد. مبادا با احتیاط ها و وسواس های زیادی از آن طرف بام بیفتیم. به همین جهت شایسته تر آن است که اگر اطلاعات کافی ندارید به جای انتقاد و اعتراض، سوال بپرسید. اما اگر نچه بیان شد کاملا غیر عقلانی و بر اساس وهم و مشتمل بر وهن بود دیگر نباید از انتقاد اعراض نمود. مداحی در مجلس قسم یاد می کرد که وقتی وارد مجلس شدم بانویی را دیدم که دست به پهلو گرفته بود و تشرف مردم به مجلس پسرش تشکر می کرد. مداحی عنوان می کرد که در مجلسی که سفره ی حضرت رقیه انداخته بودند دختر خردسالی با موهای سفید و لباسهای مندرس وارد شده و با اهانت صاحبخانه از مجلس بیرون رانده شده است و منظورش این بود که آن دختر حضرت رقیه بوده است. «غلو و دروغ تصویری نامعمول و نامعقول از عاشورا میسازد... این تصویر موجب میشود که بخشهایی از مردم به این باور برسند که امام حسین و نهضت با شکوه او، قابل الگوگیری نیست؛ بلکه حادثهای پر از عجایب و شگفتی است که فقط باید برای ن گریست؛ زیرا حادثهاى كه سرشار از امور غیر طبیعى باشد نمىتواند الگو و ملاک عمل براى همه مردم باشد. تصویرى كه غلات از ماجراى عاشورا مىسازند، به قدرى عجیب و دور از ذهن است كه كسى را به فكر تأسى، پیروى و همانندسازى نمی اندازد.» انسیه نوش آبادی بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان می پسندم 0
|
|||
|
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
موضوعات مشابه | ||||
عنوان موضوع | نویسنده | پاسخ | بازدید | آخرین پاسخ |
اگه روضه ها برپاست کرم بی بی زهراست +دانلود |
abbas.isfahan |
0 | 300 | abbas.isfahan |
برچسب ها
|
روضه ، راست ، |
|